Jak przebiega zabieg umieszczenia implaNtów.

Co powinnaś wiedzieć, jak się przygotować.

Chirurgia plastyczna pozwala na swobodne zmienianie kształtu piersi – powiększanie piersi, redukcję ich rozmiaru, rekonstrukcję czy podniesienie – przy użyciu implantów lub stosując inne techniki zabiegowe. Jak w przypadku każdej operacji, najważniejsza jest konsultacja z chirurgiem plastykiem. W trakcie konsultacji zostaną dobrane odpowiednie do sylwetki, kształtu piersi i oczekiwań pacjentki implanty, jak również ich umieszczenie i technika wszczepienia implantów. Pacjentka pozna też przebieg zabiegu i okresu rekonwalescencji.

 

NAJWAŻNIEJSZE INFORMACJE

Nie ma górnej granicy wiekowej pacjentki, aby wykonać zabieg. istotny jest stan zdrowia pacjentki umożliwiający przeprowadzenie operacji.

Rekomendowane jest ukończenie osiemnastego roku życia pacjentki, choć możliwy jest zabieg od momentu osiągnięcia dojrzałości płciowej, gdy gruczoł piersiowy jest w pełni rozwinięty.

Obecność implantów nie wyklucza przyszłego
zajścia w ciążę i karmienia piersią.

Zabieg trwa do dwóch godzin i przeprowadzany
jest w znieczuleniu ogólnym.

Na następny dzień (najpóźniej dwa dni po zabiegu) pacjentka wraca do domu ze szczegółowymi zaleceniami pooperacyjnymi od swojego chirurga.

Zazwyczaj w trakcie i po operacji podawany jest antybiotyk.

Przy zabiegu najczęściej stosuje się szwy rozpuszczalne, w innym wypadku zdjęcie szwów następuje po około 10-14 dniach od operacji.

Przez ok. 2 miesiące zalecane jest noszenie specjalnego biustonosza korekcyJnego.

BUDOWA ANATOMICZNA PIERSI

Pierś zbudowana jest z tkanki gruczołowej i tłuszczowej. Znajduje się ona na mięśniach klatki piersiowej – mięśniu piersiowym większym, piersiowym mniejszym i zębatym przednim, umiejscowionymi na powierzchni przedniej klatki piersiowej, poniżej obojczyka
i sięgającym do pachy i w poprzek do mostka.
Kobieca pierś to również gruczoły odpowiedzialne za laktację. Tkanka tłuszczowa i tkanka łączna otaczają i chronią płaty gruczołów (zraziki) wraz z przewodami.
Ta cała struktura pokrywająca mięsień piersiowy nadaje piersi kształt, wrażliwość
i teksturę. W części zewnętrznej piersi znajduje się kompleks brodawka-otoczka, składający się z brodawki sutkowej i otoczki brodawki.

Techniki umieszczania implantu

Decyzja o wyborze miejsca umieszczenia implantu w głównej mierze zależy od kształtu i wielkości piersi pacjentki, a także grubości tkanki piersiowej i jej zdolności do otulenia (pokrycia) implantu. Warto zaznaczyć, że powierzchowne umieszczenie implantu powoduje, że jest on bardziej wyczuwalny w dotyku. Oba sposoby umieszczenia implantu mają zarówno zalety, jak i wady. Warto więc omówić to szczegółowo z chirurgiem.

Pod gruczoł piersiowy

– implant umieszczony jest nad mięśniem piersiowym większym i poniżej gruczołu mlekowego. Procedura umieszczenia implantu jest dużo szybsza, mniej bolesna i co za tym idzie – powrót do formy trwa krócej. Niestety prawdopodobieństwo wystąpienia torebki obkurczającej jest większe,
ale dzięki takiemu umiejscowieniu, jest do nich łatwiejszy dostęp w przypadku np. zabiegów rewizyjnych. Umiejscowienie implantu pod gruczoł stwarza też nieznacznie większe ryzyko wystąpienia zakłóceń badań mammograficznych.

Aby w pełni cieszyć się efektami zabiegu ważne jest, żeby przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza, uczestniczyć w standardowych kontrolach lekarskich, konsultować się z chirurgiem w okresie pooperacyjnym
i niezwłocznie informować o pojawieniu się jakichkolwiek dolegliwości.

Pod mięsień

 – implant umieszczony jest poniżej mięśnia piersiowego większego. Procedura umieszczenia implantu jest bardziej złożona
i może trwać dłużej. Z uwagi na nacięcie i rozciąganie mięśnia piersiowego, jest też bardziej bolesna, a rekonwalescencja zajmuje więcej czasu. Implanty są mniej widoczne i mniej wyczuwalne w dotyku. Takie umiejscowienie zapewnia mniejsze ryzyko wystąpienia torebki obkurczającej. Występują też mniejsze zakłócenia przy badaniach mammograficznych. Tego typu umieszczenie implantu zalecane jest w przypadku cienkiej lub słabej tkanki. Z uwagi na fakt, iż mięsień piersiowy przyczepia się do brzegów mostka, ostatecznym efektem ustawienia piersi jest nieco większa przerwa między nimi.